Reynisfjara & Hálsanefshellir

Een zeer fraaie basaltformatie, Hálsanefshellir, is te vinden bij het zwarte zandstrand Reynisfjara.
Hier bevinden zich tevens enkele ondiepe, door erosie ontstane, grotten (alleen te zien bij eb en een rustige zee).
In het gebied zitten vele vogels, waaronder papegaaiduikers, noordse stormvogels en zeekoeten.
De golven bij Reynisfjara zijn bijzonder sterk en onvoorspelbaar, er zijn al mensen verdronken, dus men wordt geadviseerd om extra voorzichtig te zijn bij een bezoek aan het strand.
Het strand is te bereiken via de 215 die ten westen van de berg Reynisfjall ligt. Hálsanefshellir. Op weg naar het strand kom je langs een aardig kerkje uit 1859, Reyniskirkja.

Volgens een legende werd de eerste bewoner van Reynir, een boer, verplicht om een kerk te bouwen voordat de herfst inviel. Het hout kwamen laat in de zomer aan en hij kon geen timmerman voor het werk vinden.
Op een dag stond er een vreemdeling op de stoep die hem aanbood te helpen om de kerk te bouwen.
Hij wilde geen geld ontvangen voor het werk maar de 6 jaar oude zoon van de boer, tenzij de landbouwer de naam van de vreemdeling kon raden.
Toen het werk de eindfase naderde werd de boer steeds bezorgder omdat hij de naam van de vreemdeling nog niet had geraden.
Op een dag ging de boer een stukje wandelen, en op een met gras begroeide helling viel hij in slaap.
In een droom hoorde hij een vrouwenstem zeggen: ”Binnenkort zal Finnur vertrekken met je zoontje”.
Hij schrok wakker. Ging meteen naar de kerk, waar de vreemdeling bijna klaar was met de kerk, en zei tegen hem: ”Binnenkort is het werk over mijn goede Finnur”.
De vreemdeling liet de laatste plank vallen en verdween in het niets.
De boer en zijn gezin leefden nog lang en gelukkig. Voor de kust in zee ligt Reynisdrangar, dit zijn zwarte basaltzuilen van zo’n 66 meter hoog.